در بارسلونا از ترمز قطار برق فراوری می نمایند - مجله فازنما

غزال زیاری: خیلی از مسافرانی که از ایستگاه محله ای کارگر نشین در خارج از بارسلونا بیرون می آیند، نمی دانند که سیستم متروی شان چقدر نوآورانه است. تکنولوژی به کاررفته در ترمزهای احیانماینده بعضی از ایستگاه های متروی این شهر شباهت زیادی به خودروهای برقی و هیبریدی دارد و متروهایی که آن ها سوارش می شوند، بخشی از نیروی فراوریی اش را به شارژرهای EV در پارکینگ مجاور، چراغ هایی که ایستگاه را روشن می نمایند و پله های برقی سالن منتقل می نمایند.

هر بار که قطار به ایستگاه نزدیک می شود، انرژی فراوریشده در اثر اصطکاک، به برق تبدیل می شود و این برق فراوری شده به وسیله اینورترها، در سراسر سیستم مترو توزیع می شود.

شارژر فوق سریع نصب شده در خارج از ایستگاه Bellvitge، یکی از چهار پمپ بنزین برقی ای است که در ماه جولای نصب شد و اپراتور اصلی حمل ونقل شهری بارسلونا (TMB) میخواهد سه مورد دیگر را به خط متروی این شهر اضافه کند.

مارک ایگلسیاس، رئیس تحرک پایدار در منطقه شهری بارسلونا دراین باره گفت: در کوشش هستیم تا از نیرویی که در حال حاضر در سیستم مترو وجود دارد استفاده کنیم و از این انرژی اضافی برای تغذیه شارژرهای الکتریکی در خیابان بهره ببریم.

سالانه ساکنان و گردشگران 440 میلیون سفر را با سیستم متروی بارسلونا که شامل 165 ایستگاه است، انجام می دهند و تا امروز سه اینورتر در بعضی از ایستگاه ها نصب شده و 13 مورد دیگر در حال اجرا است که با راه اندازی آن ها، انتظار می رود که ترمز احیانماینده متروها، 41% انرژی موردنیاز برای تأمین انرژی قطارها را فراهم کند؛ آن هم از منبع انرژی تجدیدپذیری که باعث صرفه جویی در حدود 3.9 متریک تن انتشار دی اکسید کربن در سال می شود.

بارسلونا پیشگام انرژی فراوریی از ترمز مترو

گرچه در خیلی از شهرها مثل وین، فیلادلفیا و سائوپائولو تا حدی از ترمز احیانماینده استفاده می شود؛ ولی در بارسلونا به طور گسترده تری از این تکنولوژی بهره برداری می شود و برای اولین بار است که از آن برای زیرساخت شارژ خودروهای الکتریکی استفاده می شود. استفاده از انرژی ای که در حالت معمول با کاهش سرعت قطار به شکل گرما از دست می رود، به طور قابل توجهی مصرف انرژی سیستم حمل ونقل را کاهش خواهد داد.

جوردی پیکاس، مدیر پروژه و مدیر سیستم های مترو TMB به این نکته اشاره نموده که با پذیرش MetroCHARGE، 33% از انرژی مورداستفاده قطارها از ترمزهای احیانماینده تأمین می شود. این مقدار انرژی برای تأمین برق 25 ایستگاه مترو کافی است. او گفت: در سیستم متروهایی که از ترمز احیانماینده استفاده نمی نمایند، انرژی زیادی وجود دارد که مورداستفاده قرار نمی گیرد و نه تنها هدر می رود، بلکه باعث ایجاد گرمایی می شود که در داخل تونل ها پخش شده و دمای محیط را افزایش می دهد. از زمان اجرای ترمز احیانماینده، دمای سیستم متروی بارسلون تا مقدار محسوسی کاهش یافته است.

پارسال، برق رسانی حمل ونقل با سبقت از انرژی های تجدیدپذیر، عنوان بزرگ ترین دسته سرمایه گذاری انتقال انرژی در دنیا را مال خود کرد و حدود 634 میلیارد دلار در سطح دنیا هزینه به همراه داشت. گرچه اجرای MetroCHARGE حدود 8.6 میلیون دلار هزینه برداشته، اما انتظار می رود که این هزینه طی 4 تا 5 سال آینده با صرفه جویی در انرژی و عایدی حاصل از ایستگاه های شارژ جبران شود.

پیکاس ادامه داد: سیستم های مترو در سراسر دنیا زیرساخت های الکتریکی موردنیاز برای این رویکرد را دارند، اما همه آن ها از قطارهای مجهز به ترمز احیانماینده استفاده نمی نمایند و به روزرسانی آن ها نیز گران است. تمام قطارهای بارسلونا از دهه 1980 دارای این فناوری هستند. با توجه به اینکه هزینه یک قطار حدود 6.6 میلیون دلار و طول عمر میانه آن 35 تا 45 سال است، لازم است که اپراتورهای حمل ونقل آن ها را در برنامه ریزی های میان مدت و بلندمدتشان بگنجانند.

چالش های مختلف پیاده سازی این پروژه

البته چالش های دیگری فراتر از هزینه پیاده سازی این ایده وجود دارد؛ از جمله یافتن نقاط بهینه برای قرار دادن اینورترها و ایستگاه های شارژ در یک منطقه متراکم شهری. پیکاس ادامه داد: سخت ترین چالش، دستیابی به توافق با شهرداری های مختلف برای دسترسی به فضای عمومی برای نصب شارژرها بود.

در این بین، شهرهای دیگری مثل دهلی نو نیز برای پیاده سازی این طرح ابراز علاقه نموده اند و TMB اطلاعات مشابهی را با مقامات وین و یک کنسرسیوم بین المللی متشکل از 45 سیستم حمل ونقل به اشتراک گذاشته است. احمد محمد، مدیر مطالعات تحصیلات تکمیلی گفت که شهرهایی مثل نیویورک (که با 472 ایستگاه، دارای پنجمین سیستم متروی بزرگ دنیا است) می توانند به علت مقیاس گسترده شبکه مترو، صرفه جویی هنگفتی در مصرف انرژی با بهره گیری از انرژی حاصل از ترمزهای احیانماینده داشته باشند. طبق گفته او، با استفاده از سیستم ترمز احیانماینده برای فراوری برق برای حرکت قطارها و امکانات ایستگاه ها، می توان مصرف انرژی در متروی نیویورک را تا 35% کاهش داد.

او معتقد است که یکی از موانع اصلی برای اجرای این سیستم، کمبود اطلاعات و آماری است که نشان دهد با اتخاذ این سیستم چقدر در انرژی و هزینه صرفه جویی خواهد شد. طبق گفته محمد، الگو گرفتن از پروژه هایی مثل بارسلونا به شهرهای دیگر در درک مزایای ترمز احیانماینده یاری خواهد نمود.

چالش دیگر تعداد افراد ذینفع درگیر در پروژه، ازجمله شرکت های فناوری و برق است و مشخص مواردی مثل اینکه چه کسی باید هزینه های پروژه را پرداخت کند، چه کسی آن را اجرا و چه کسی کنترل خواهد نمود، سخت خواهد بود.

منبع: popsci

58321